تایپوگرافی چیست؟

کلمه تایپو گرافی یا نویسه نگاری معمولا در عرصه هنری گرافیکی به کار می رود و گاهی آن را با خوش نویسی و یا دست نویسی اشتباه می گرند، هرچند طراح می تواند از خطاطی و دست نویسی برای تایپوگرافی بهره ببرد.

به طور کلی تایپوگرافی روشی است در ارتباط تصویری که در عرصه صنعت انتشار کتاب به وجود آمده است. با اختراع چاپ، برای زیباتر نشان دادن کلمات و تلفیق آن ها با یکدیگر، یا تاکید بر قسمت هایی از حروف از تایپوگرافی استفاده می شود.

یعنی اگر بخواهیم به طور جزیی تر کاربرد این کلمه را توضیح دهیم، می توان گفت تایپوگرافی هنر چیدمان حروف در کنار یکدیگر برای زبان تصویری، نزدیک کردن نوشتار به وجه تصویری، تاکید بر حروف حائل اهمیت و …. می باشد.

مهم ترین قسمت هر نوشته، تاثیر آن بر مخاطب می باشد. یعنی ممکن است شما یک متن فوق العاده با بهترین مفهوم را بنویسید ولی به دلیل عدم رعایت هیچ گونه از نکات تایپوگرافی، ممکن است نوشته تان به چشم مخاطب نیاید یا از آن به راحتی گذر کند و این موضوع می تواند دلایل متعددی داشته باشد.

برخی از آن دلایل می تواند به این منظور باشد که پاراگراف بندی متنتان خیلی ضعیف بوده است یا تاکید بر کلمات و حروف اصلی صورت نگرفته، از فونت های بی ربط استفاده شده، اطلاعات کافی از این هنر گرافیکی از قبل نداشته و هزاران دلیل دیگر که در صورت عدم رعایت می تواند طرح کلی کارتان را خراب کند.

تعریف تایپوگرافی به طور جامع:

تایپوگرافی، نوعی هنر چیدمان حروف (تایپ)، برای ایجاد یک زبان تصویری است.
تایپوگرافی، به سازماندهی فونت و یا متن برای کاربردهای مختلفی گفته می شود.
تایپوگرافی، به معنای طرح ریزی و یا انتخاب نوشتار برای چاپ می باشد.
تایپوگرافی، در عرصه گرافیک کاربرد دارد، درواقع هنر پرداش متون، برای رسانه های چاپی می باشد.
تاپوگرافی، هنری است که در آن نویسنده یا طراح تلاش می کند تا با تغییر موارد عناصر اصلی متن مانند: فاصله، اندازه و شکل حروف، فاصله خطوط از یکدیگر، پاراگراف بندی جملات و … جلوه های زبان بصری در تایپ ایجاد کند.
تایپوگرافی، اطلاعاتی است که قرار است به مخاطب القا شود، پس در ابتدا به فونت تبدیل و سپس تایپ می شود.